Lelów

Zobacz w indeksie Słownika geograficznego Królestwa Polskiego hasło Lelów
Zobacz też: Lelów w innych znaczeniach tego słowa.
Lelów
wieś
Ilustracja
Rynek w Lelowie
Państwo

 Polska

Województwo

 śląskie

Powiat

częstochowski

Gmina

Lelów

Liczba ludności (2022)

1116[2]

Strefa numeracyjna

34

Kod pocztowy

42-235[3]

Tablice rejestracyjne

SCZ

SIMC

0137408

Położenie na mapie gminy Lelów
Mapa konturowa gminy Lelów, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Lelów”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Lelów”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Lelów”
Położenie na mapie powiatu częstochowskiego
Mapa konturowa powiatu częstochowskiego, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Lelów”
Ziemia50°41′00″N 19°37′38″E/50,683333 19,627222[1]
Multimedia w Wikimedia Commons
Hasło w Wikisłowniku
Strona internetowa
Chasydzi w synagodze w Lelowie

Lelów (jid. לעלאוו, hebr. ללוב) – wieś w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie częstochowskim, siedziba gminy wiejskiej Lelów. Dawniej miasto; uzyskał lokację miejską w 1354 roku, zdegradowany w 1869 roku[4]. Był miastem królewskim Korony Królestwa Polskiego[5]. W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie częstochowskim. Pomimo administracyjnej przynależności do województwa śląskiego od 1999 roku, Lelów stanowi integralną część Małopolski i znajduje się w jej północno-zachodniej części[6].

Lelów leży na Progu Lelowskim Wyżyny Przedborskiej, nad rzeką Białką, ok. 35 km na wschód od Częstochowy.

Liczba mieszkańców w 2018 roku wynosiła około 4872.[potrzebny przypis]

Historia

  • 1193 – pierwsze wzmianki w dokumencie wydanym przez papieża Celestyna III o osadzie Lelów „thabernae Lelov”, która istniała na terenie obecnej wsi Staromieście[7]
  • 1246 – Konrad I mazowiecki, jego syn Kazimierz i Mieszko Opolski budują gród („edificant castrum”) nad Białką
  • 1250 – Kolejna wzmianka o miejscowości w łacińskim dokumencie z 1250 roku wydanym przez papieża Innocentego IV w Lyonie gdzie wieś zanotowana została jako „Lelov”[8].
  • 1261 – książę Kazimierz kujawski odbudował gród po zniszczeniach
  • 1304 – wracający z wygnania na Węgrzech książę kujawski Władysław Łokietek po walkach z Czechami zajął Lelów
  • 1307 – wzmianka o kasztelanii lelowskiej[7]
  • 1325–1334 – przeniesienie siedziby dekanatu z Irządz do Lelowa
  • 1314 – Lelów uzyskuje prawa miejskie[7]
  • 1341 22 września – pobyt na zamku króla Kazimierza Wielkiego
  • 1343 18 października – pobyt na zamku króla Kazimierza Wielkiego
  • 1345 24 czerwca – pobyt na zamku króla Kazimierza Wielkiego
  • 1345 lipiec – pod miastem doszło do bitwy między wojskami polskimi i czeskimi w czasie wojny polsko-czeskiej 1345–1348
  • 1357 2 stycznia – pobyt na zamku króla Kazimierza Wielkiego
  • 1365 24 sierpnia – pobyt na zamku króla Kazimierza Wielkiego
  • 1366 9 lipca – pobyt na zamku króla Kazimierza Wielkiego
  • 1366 – Kazimierz Wielki uwolnił mieszczan od myt i ceł w Królestwie Polskim
  • 1370 przed – budowa/rozbudowa zamku obronnego
  • 1370 – budowa klasztoru franciszkanów
  • XIV – XVII wiek – Lelów był siedzibą powiatu w województwie krakowskim, w tym też okresie zbierał się w nim sąd ziemski dla okolicznej szlachty[9]
  • 1394 – pobyt na zamku króla Władysława Jagiełły
  • 1410 – prace budowlane na zamku w Lelowie z powodu wojny z zakonem krzyżackim
  • 1418 – pobyt na zamku króla Władysława Jagiełły
  • 1418 – sąd nadworny w Lelowie (in curia regis Lelowie) w składzie: Paweł z Bogumiłowic sędzia ziemski krakowski, Piotr Szafraniec (zm. 1437) podkomorzy krakowski, Zbigniew z Brzezia marszałek Królestwa Polskiego, Zaklika z Korzkwi, wojewoda sandomierski Jan ze Zdakowa i kasztelan Stanisław Gamrat oczyścił z nagany Macieja z Wielopola herbu Pilawa
  • 1425 – król Władysław Jagiełło przebywał na zamku
  • 1494 – nakładem mieszczan została naprawiona brama zamkowa
  • 1547 – w związku z pożarem król Zygmunt I Stary zwolnił miasto na 20 lat z podatków
  • XVII wiek – utrata znaczenia miasta w wyniku pożarów i zniszczeń wojennych
  • 1662 – Sejm wydał uchwałę na temat zamku w Lelowie
  • 1766 – przywrócono funkcjonowanie kancelarii ziemskiej
  • 1789 – rozbiórka Bramy Nakielskiej
  • 1795 – III rozbiór Rzeczypospolitej. Miasto przestało być stolicą powiatu na korzyść Włoszczowy
  • 1819 – kasata klasztoru franciszkanów
  • 1827 – w Lelowie było 128 domów i 785 mieszkańców[10]
  • 1869 – utrata praw miejskich
  • 1870 – zakończenie wyburzania murów miejskich
  • 1870 – klasztor franciszkanów został rozebrany
  • 4 września 1939 – wkroczenie Niemców[11], rozstrzelanie przez Wehrmacht 16 mieszkańców w odwecie za porażkę pod wsią w walce z wojskiem polskim, spalenie kościoła parafialnego z XIV wieku, zburzenie synagogi, początki prześladowań ludności żydowskiej.

Miejscowość jest siedzibą parafii rzymskokatolickiej pw. św. Marcina, należącej do dekanatu lelowskiego, diecezji kieleckiej.

Zabytki

Kościół pw. św. Marcina w Lelowie
  • kościół parafialny pw. św. Marcina z XIV/XV w. Przebudowany w 1638 roku
    • wewnątrz ocalały z pożaru we wrześniu 1939 roku krzyż
    • Kaplica Matki Boskiej Pocieszenia
  • Ohel cadyka Dawida Bidermana, do którego corocznie na przełomie stycznia i lutego pielgrzymują chasydzi z całego świata
  • Rynek (z każdego rogu odchodzą 2 ulice)
  • Cmentarz katolicki, nr rej.: 398/86 z 17.06.1986 (obecnie nr rej. A/1264/23[12])

niezachowane:

  • Zamek w Lelowie – zbudowany w stylu gotyckim przez króla Kazimierza Wielkiego na planie prostokąta w miejscu wcześniejszego grodu. Został rozebrany w latach 1804–1805. Obecnie w tym miejscu znajduje się cmentarz
  • Kościół i klasztor Franciszkanów z 1357 roku – rozebrany w 1825 r.
  • Brama Nakielska – zbudowana w XIV wieku przez króla Kazimierza Wielkiego. Wyburzono ją w 1789 roku. Miała długość 18,5 m[13]
  • Brama Krakowska
  • Brama Częstochowska w pobliżu klasztoru franciszkanów
  • Mury obronne z łamanego kamienia zbudowane pomiędzy rokiem 1333–1370. Ich długość wynosiła około 1000 metrów. Rozebrane w latach 1848–1870[14].

Atrakcje turystyczne

  • Zalew na rzece Białce

Integralne części wsi

Integralne części wsi Lelów[15][16]
SIMC Nazwa Rodzaj
0137762 Posłoda przysiółek
0137779 Pustkowie przysiółek
0137756 Zbyczyce część wsi

Komunikacja

Droga krajowa nr 46 (KudowaJędrzejów), droga wojewódzka nr (KoniecpolKraków), droga wojewódzka nr (StaromieścieBrusiek), niegdyś część drogi wojewódzkiej (Staromieście – Lubliniec).

Osoby związane z Lelowem

Epitafium Daniela Sigoniusa w Katedrze na Wawelu
 Z tym tematem związana jest kategoria: Ludzie związani z Lelowem.

Galeria

  • Grób cadyka – Dawida Bidermana
    Grób cadyka – Dawida Bidermana
  • Kościół Franciszkanów w XIX w.
    Kościół Franciszkanów w XIX w.
  • Drzeworyt Olszewskiego z 1876
    Drzeworyt Olszewskiego z 1876
  • Tablica upamiętniająca mieszkańców zamordowanych 4 września 1939 roku
    Tablica upamiętniająca mieszkańców zamordowanych 4 września 1939 roku

Przypisy

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 67063
  2. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-06] .
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 645 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
  4. Robert Krzysztofik, Lokacje miejskie na obszarze Polski. Dokumentacja geograficzno-historyczna, Katowice 2007, s. 44-45.
  5. Magazin für die neue Historie und Geographie Angelegt, t. XVI, Halle, 1782, s. 13.
  6. Układ urbanistyczny w Lelowie – Śląskie. Informacja Turys [online], slaskie.travel [dostęp 2024-05-17]  (pol.).
  7. a b c JanuszJ. Brandys JanuszJ., WitoldW. Mielczarek WitoldW., Częstochowa i okolice: przewodnik, Warszawa: Sport i Turystyka, 1982, s. 116, ISBN 83-217-2397-7, OCLC 11972901 [dostęp 2023-01-16] .
  8. Grünhagen 1866 ↓, s. 281.
  9. M. Pawlikowski, Sądownictwo ziemskie w przedrozbiorowej Rzeczypospolitej, Strzałków 2012
  10. Tabella Miast, Wsi, Osad, Królestwa Polskiego, z wyrażeniem ich położenia i ludności, alfabetycznie ułożona w Biórze Kommissyi Rządowéy Spraw Wewnętrznych i Policyi. T. 1. Warszawa: 1827, s. 262.
  11. JanuszJ. Brandys JanuszJ., WitoldW. Mielczarek WitoldW., Częstochowa i okolice: przewodnik, Warszawa: Sport i Turystyka, 1982, s. 109, ISBN 83-217-2397-7, OCLC 11972901 [dostęp 2023-01-16] .
  12. Spis obiektów nieruchomych wpisanych do rejestru zabytków z terenu województwa śląskiego (stan na 27 listopada 2023 r.) (pol.) wkz.katowice.pl [dostęp 2023-12-02]
  13. Serwis Nauka w Polsce – PAP SA.
  14. ŁukaszŁ. Schab ŁukaszŁ., Gmina Lelów.pl – Historia [online], www.lelow.pl [dostęp 2017-01-16] .
  15. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  16. GUS. Rejestr TERYT

Bibliografia

  • ColmarC. Grünhagen ColmarC., Regesten zur Schlesischen Geschichte, Breslau: Josef Max & KOMP., 1866  (niem.).
  • Katalog zabytków sztuki w Polsce w Polsce, T. III, Zesz. 12. Województwo kieleckie, Powiat włoszczowski.
  • Marian Nowak, Antoni Białowąs, 800 lat Lelowa, 1993.
  • Jarosław Widawski, Miejskie mury obronne w państwie polskim do początku XV wieku, Warszawa 1973.
  • Leszek Kajzer, Stanisław Kołodziejski, Jan Salm, Leksykon zamków w Polsce, Warszawa 2001.

Linki zewnętrzne

  • Strona internetowa Gminy Lelów
  • Lelów, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. V: Kutowa Wola – Malczyce, Warszawa 1884, s. 133 .
  • Lelów, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 216 .
  • p
  • d
  • e
Lelów
Części wg TERYT

Herb Lelowa

  • p
  • d
  • e
Gmina Lelów
Wsie
Kolonie
Osada
Integralne
części wsi
  • Biała Leśna
  • Bożkowe Niwy
  • Doły
  • Gaiska
  • Kopanina
  • Marcjampol
  • Mostki
  • Oleszcze
  • Ostrów Podlejski
  • Piaski
  • Pniaki
  • Pod Bolesnem
  • Pod Celinami
  • Pod Lasem
  • Pod Ligotką
  • Pod Zbyczycami
  • Podborowiec
  • Podlelowie
  • Poręba
  • Posłoda (Drochlin)
  • Posłoda (Lelów)
  • Pożernice
  • Pustkowie (Lelów)
  • Pustkowie (Skrajniwa)
  • Stara Wieś
  • Wojewódze
  • Zagaj
  • Zagóra
  • Zbyczyce
Była osada
  • Nakło

  • p
  • d
  • e
Powiat włoszczowski (1867–1975)
Przynależność wojewódzka
  • gubernia kielecka (1867–1915)
  • woj. kieleckie (II RP) (1919–39)
  • woj. kieleckie (1945–75)
Miasta
Gminy wiejskie
(1867–1954 i 1973–75)
  • Chrząstów (do 1954)
  • Dobromierz ( 1923–54)
  • Drochlin (do 18??)
  • Irządze
  • Kluczewsko
  • Koniecpol (od 1973)
  • Krasocin
  • Kurzelów (do 1954)
  • Lelów (od 1870)
  • Moskorzew
  • Nieznanowice (do 1870)
  • Oleszno (do 1954)
  • Radków (do 1954)
  • Rokitno (do 1954)
  • Secemin
  • Słupia (do 1946 )
  • Sokolniki (do 1870)
  • Szczekociny (1870–1922)
  • Szczekociny (od 1973)
  • Włoszczowa (od 1870)
Gromady
(1954–72)
  • Bebelno (1954–68)
  • Biała Wielka (1954–59)
  • Bieganów (1954–68)
  • Bodziejowice (1954–68)
  • Bonowice (1954–59)
  • Bukowa (1970–72)
  • Chlewice (1954–72)
  • Chrząstów (1954–61)
  • Cieśle (1954–69)
  • Czarnca (1954–72)
  • Dobromierz (1954–72)
  • Drochlin (1954–61)
  • Drużykowa (1954–59)
  • Goleniowy (1954–61)
  • Irządze (1954–72)
  • Kluczewsko (1954–72)
  • Komorniki (1954–61)
  • Koniecpol ( 1959–72)
  • Konieczno (1954–72)
  • Kossów (1954–61)
  • Krasocin (1954–72)
  • Kuczków (1954–59)
  • Kurzelów (1954–72)
  • Kuźnica Grodziska (1954–69)
  • Lelów (1954–72)
  • Ludynia (1954–68)
  • Łachów (1954–61)
  • Łapczyna Wola (1954–59)
  • Mieczyn (1954–72)
  • Międzylesie (1954–59)
  • Moskorzew (1954–72)
  • Nakło (1954–72)
  • Nieznanowice (1954–59)
  • Oblasy (1970–72)
  • Oleszno (1954–72)
  • Podlesie (1954–72)
  • Psary (1954–68)
  • Radków (1954–72)
  • Rogienice (1954–61)
  • Rokitno (1954–72)
  • Secemin (1954–72)
  • Sokolniki (1954 )
  • Starzyny (1954–72)
  • Szczekociny (1961–72)
  • Ślęzany (1954–59)
  • Włoszczowa (1961–72)
  • Żelisławice (1954–61)
  • p
  • d
  • e
Miasta zdegradowane reformą carską z 1869–1870

Legenda: (1) w nawiasach podano okres praw miejskich; (2) wytłuszczono miasta trwale restytuowane; (3) tekstem prostym opisano miasta nierestytuowane, miasta restytuowane przejściowo (ponownie zdegradowane) oraz miasta niesamodzielne, włączone do innych miast (wyjątek: miasta połączone na równych prawach, które wytłuszczono); (4) gwiazdki odnoszą się do terytorialnych zmian administracyjnych: (*) – miasto restytuowane połączone z innym miastem (**) – miasto restytuowane włączone do innego miasta (***) – miasto nierestytuowane włączone do innego miasta (****) – miasto nierestytuowane włączone do innej wsi; (5) (#) – miasto zdegradowane w ramach korekty reformy (w 1883 i 1888); (6) zastosowane nazewnictwo oddaje formy obecne, mogące się różnić od nazw/pisowni historycznych.

Źródła: Ukaz do rządzącego senatu z 1 (13) czerwca 1869, ogłoszony 1 (13 lipca) 1869. Listy miast poddanych do degradacji wydano w 20 postanowieniach między 29 października 1869 a 12 listopada 1870. Weszły one w życie: 13 stycznia 1870, 31 maja 1870, 28 sierpnia 1870, 13 października 1870 oraz 1 lutego 1871 (Stawiski).