Erytrozyna

Erytrozyna

Nazewnictwo Nomenklatura systematyczna (IUPAC) 2-(2,4,5,7-tetrajodo-6-oksydo-3-okso-3H-ksanten-9-ylo)benzoesan disodu Inne nazwy i oznaczenia E127, C.I. 45430, czerwień FD&C 3, czerwień kwasowa 51, jodoezyna, sól sodowa tetrajodofluoresceiny, erytrozyna B
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	C20H6I4Na2O5
Masa molowa	879,86 g/mol
Wygląd	ciemnoczerwony proszek[1]
Identyfikacja
Numer CAS	16423-68-0
PubChem	12961638
SMILES C1=CC=C2C(=C1)C(=O)OC23C4=CC(=C(C(=C4OC5=C(C(=C(C=C35)I)[O-])I)I)[O-])I.[Na+].[Na+]
Niebezpieczeństwa Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich [dostęp 2024-09-14] Globalnie zharmonizowany system klasyfikacji i oznakowania chemikaliów Na podstawie podanego źródła[2] sól sodowa erytrozyny Uwaga Zwroty H H302, H411 Zwroty P P264, P270, P273, P301+P312, P391, P501 Numer RTECS LM5950000 Dawka śmiertelna LD50 200 mg/kg (szczur, dożylnie)
Podobne związki
Podobne związki	fluoresceina
Multimedia w Wikimedia Commons
Hasło w Wikisłowniku

Erytrozyna, sól sodowa tetrajodofluoresceiny, E127 – organiczny związek chemiczny, wiśniowoczerwony smołowy barwnik spożywczy.

Stosowana jako barwnik spożywczy, np. w owocach konserwowych i koktajlowych, osłonkach (kiszkach) kiełbas, herbatnikach i ciastach w proszku. Zakazana w niektórych krajach^[3].

Tusze do drukowania, tabletki i pasty do zębów, kosmetyki (np. róż) oraz lekarstwa^[3].

Stosowana jest też do barwienia preparatów w mikrobiologii oraz jako sonda fosforescencyjna w badaniach białek^[4].

Może powodować typowe dla barwników azowych działania niepożądane oraz światłowstręt i trudności w nauce. Wpływa na wątrobę, serce, tarczycę, płodność i żołądek. W zwiększonych stężeniach (niestosowanych w żywności) zakłóca metabolizm jodu^[5].

Nie jest klasyfikowana jako możliwy czynnik rakotwórczy dla ludzi wg kryteriów IARC^[6].

Dopuszczalne dzienne spożycie wynosi 0,1 mg/kg ciała^[5].