Zieleń S
| ||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||
Ogólne informacje | ||||||||||||||||||||||||
Wzór sumaryczny | C27H25N2NaO7S2 | |||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Masa molowa | 576,63 g/mol | |||||||||||||||||||||||
Wygląd | ciemnozielony proszek | |||||||||||||||||||||||
Identyfikacja | ||||||||||||||||||||||||
Numer CAS | 3087-16-9 | |||||||||||||||||||||||
PubChem | 91525 | |||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||
Podobne związki | ||||||||||||||||||||||||
Podobne związki | fiolet krystaliczny | |||||||||||||||||||||||
|
Zieleń S, zieleń brylantowa BS, E142 – organiczny związek chemiczny, trifenylometanowy barwnik smołowy. Jest zakazany w niektórych krajach[1].
Dopuszczalne dzienne spożycie wynosi 5 mg/kg ciała[2].
Zastosowanie
Jest stosowany w przemyśle spożywczym jako dodatek m.in. do groszku konserwowego, sosu miętowego, serników w proszku, galaretek oraz w przemyśle tekstylnym[1].
Zagrożenia
W stosowanych stężeniach barwnik ten rzadko jest szkodliwy dla zdrowia, aczkolwiek w większych ilościach może powodować astmę, nadpobudliwość, bezsenność, reakcje alergiczne (np. wysypkę), a nawet anemię[1].
Zobacz też
Przypisy
Bibliografia
- J.J. Chodkowski J.J., Mały słownik chemiczny, Warszawa: Wiedza Powszechna, 1967 .
- p
- d
- e
Barwniki spożywcze (numery E: E100–E199)
|
Encyklopedie internetowe (rodzaj indywiduum chemicznego):
- PWN: 4001365